- rozzłościć się
- сов.рассерди́ться, разозли́тьсяSyn:rozgniewać się
Słownik polsko-rosyjski. 2013.
rozzłościć się
Смотреть что такое "rozzłościć się" в других словарях:
rozzłościć się — {{/stl 13}}{{stl 7}} zacząć odczuwać bardzo silnie złość; rozgniewać się : {{/stl 7}}{{stl 10}}Rozzłościła się na koleżankę. {{/stl 10}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
rozzłościć — dk VIa, rozzłościćzłoszczę, rozzłościćcisz, rozzłościćzłość, rozzłościćcił, rozzłościćzłoszczony «doprowadzić kogoś do złości; rozgniewać» Rozzłościć kogoś swoim zachowaniem. Długie oczekiwanie rozzłościło go. Upór dziecka rozzłościł go jeszcze… … Słownik języka polskiego
rozindyczyć się — {{/stl 13}}{{stl 7}}[wym. roz indyczyć się] {{/stl 7}}{{stl 8}}cz. dk VIIa, rozindyczyć sięczę się, rozindyczyć sięczy się, pot. {{/stl 8}}{{stl 7}} wpaść w złość, gniew; rozzłościć się : {{/stl 7}}{{stl 10}}Sąsiadka rozindyczyła się na… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
rozeźlić się — {{/stl 13}}{{stl 8}}pot. {{/stl 8}}{{stl 7}} wpaść w złość, gniew; rozzłościć się, rozgniewać się : {{/stl 7}}{{stl 10}}Rozeźlił się na współpracowników. {{/stl 10}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
rozgniewać się — {{/stl 13}}{{stl 7}} zacząć odczuwać silny, narastający gniew; rozzłościć się, rozwścieczyć się : {{/stl 7}}{{stl 10}}Matka rozgniewała się na syna. {{/stl 10}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
rozwścieczyć się — {{/stl 13}}{{stl 7}} wpaść we wściekłość; rozzłościć się, rozjuszyć się : {{/stl 7}}{{stl 10}}Rozwścieczył się na dzieci. {{/stl 10}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
zeźlić się — {{/stl 13}}{{stl 7}} rozzłościć się; rozgniewać się : {{/stl 7}}{{stl 10}}Zeźlić się na wszystkich, na kogoś. {{/stl 10}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
rozsrożyć — dk VIb, rozsrożyćżę, rozsrożyćżysz, rozsrożyćsroż, rozsrożyćżył, rozsrożyćżony książk. «uczynić kogoś srogim, sroższym, doprowadzić kogoś do gniewu, do wściekłości; rozgniewać, rozzłościć» Upartym milczeniem rozsrożył go jeszcze bardziej.… … Słownik języka polskiego
rozsierdzić — dk VIa, rozsierdzićdzę, rozsierdzićdzisz, rozsierdzićsierdź, rozsierdzićdził, rozsierdzićdzony rzad. rozsierdzać ndk I, rozsierdzićam, rozsierdzićasz, rozsierdzićają, rozsierdzićaj, rozsierdzićał, rozsierdzićany, książk. «doprowadzić kogoś do… … Słownik języka polskiego
rozwścieczyć — dk VIb, rozwścieczyćczę, rozwścieczyćczysz, rozwścieczyćwściecz, rozwścieczyćczył, rozwścieczyćczony «doprowadzić kogoś do wściekłości; rozzłościć, rozgniewać, rozwścieklić» Nieposłuszeństwo syna rozwścieczyło go. Rozwścieczony niepowodzeniem.… … Słownik języka polskiego
rozeźlić — dk VIa, rozeźlićźlę, rozeźlićźlisz, rozeźlićźlij, rozeźlićźlił, rozeźlićźlony pot. «rozgniewać, rozzłościć» Zachowanie syna rozeźliło go. rozeźlić się pot. «wpaść w gniew, w złość; rozgniewać się, rozzłościć się» Rozeźlił się na dzieci … Słownik języka polskiego
